woensdag 4 augustus 2010

dag 2 RICHTING GLASGOW





7.00 uur
Na ontwaken even een snelle douche in mini doucheje.
Om 08.00 uur een heel uitgebreid ontbijt.
Aankomst 10.00 uur in Newcastle. Koud weer, 16 graden C. en zwaar bewolkt.
Om 11.00 uur met de bus vertrokken en horloge 1 uur teruggezet.

Wel een aparte ervaring om links te rijden. Je krijgt het gevoel dat je alles in spiegelbeeld doet!!
Opvallend is de bewegwijzering. Daar kunnen wij een voorbeeld aan nemen. De naambordjes van de straten zijn op grote afstand te lezen.

Tijdens de reis stelt de chauffeur zich voor: CAROLINE
en maakt een kennismakingsgesprek en geef de regeltjes door. Ze zit al 20 jaar in het vak! Na introductie laat ze nog een dvd zien met de veiligheidsinstructies.

Om 12.00 uur is de eerste stop in Schotland in Gretna Green. Het weer klaart op en de jassen kunnen uit. Opvallend wordt dan dat de meeste ochtenden bewolkt beginnen en dan tegen de middag opklaren.

Het Schotse Gretna Green al trouwlocatie sinds 1753
Gretna Green werd populair als bestemming voor verliefde stelletjes om zonder dat er toestemming nodig was te kunnen trouwen. Het begon allemaal in 1753 toen de Lord Hardwicke’s Marriage Act van kracht werd in Engeland. Deze wet bepaalde dat beide partijen die in het huwelijk wilden treden minstens 21 jaar oud moesten zijn. Als zij dit niet waren moesten de ouders toestemming geven voor een huwelijk.

Deze wet gold echter niet in Schotland en daar mochten jongens al op hun veertiende jaar trouwen en meisjes op hun twaalfde jaar. Vanaf 1929 werd de leeftijd in Schotland verhoogd naar 16 jaar voor jongens en meisjes en nog steeds was geen toestemming nodig van de ouders. Vanwege deze wet namen vele verliefde stelletjes hun toevlucht tot Schotland en de eerste plaats die men na het passeren van de grens tegenkwam was vaak Gretna Green. De smid van de Old Blacksmith shop verrichtte de huwelijksvoltrekking bij het aambeeld. Tot op de dag van vandaag is Gretna Green een populaire trouwlocatie waar ruim 2000 huwelijke per jaar worden voltrokken.








Na de lunch op weg naar Glasgow waar we onder begeleiding van Paula, een Nederlandse gids die al 20 jaar in Groot Brittannie woont, de cathedraal en het stadhuis van Glasgow bezoeken.

GLASGOW

Glasgow is duidelijk een nieuwe weg ingeslagen. Ooit de grootste industriestad van Schotland (nu werkt de beroepsbevolking vooral in de dienstensector). Met financiele injecties en nieuwe industrieen die op de toekomst gericht zijn herrijst deze stad uit de as. Een tour door de stad laat duidelijk een renovatie zien.

GLASGOW CATHEDRAL

De gotische bouwstijl van de oude kathedraal van de heilige Mungo is ontleend aan die van Engelse kathedralen. Ze is gebouwd in de 13e eeuw toen de band tussen Schotland en Engeland goed was. De centrale toren werd in 1406 vervangen nadat het origineel door de bliksem werd getroffen. De kathedraal is gewijd aan de H. Mungo of Kentigem, die in 603 stierf. Zijn graf, dat ooit veel pelgrims trok, bevindt zich in de crypte. Het roodborstje, de vis, de klok en de boom op de lantaarnpalen buiten verwijzen naar wonderen die deze heilige zou hebben verricht.












City Chambers

Dit weelderige 'paleis, het bestuurlijke hart van de stad, beslaat één zijde van George Square. Het is in 1888 geopend door koningin Victoria. Vanbuiten, onder de "Venetiaanse"centrale toren, frontons en koepeltjes, zijn de vergulde plafonds en de grootse centrale hal ook te zien, maar tijdens een gratis rondleiding kunt u het interieur echt goed bestuderen, van de muurschilderingen in de grote banketzaal en de marmeren trappenhuizen tot het met mozaiek bezette plafond van de loggia, dat uit 1,5 muljoen stukjes zou bestaan. het ontwerp van William Young (1843-1900) weerspiegelt het aanzien dat Glasgow destijds genoot als tweede stad van het land.




.














UITZICHT HOTEL




Om 19.00 uur aankomst hotel Erskine Bridge, te Erskine.
Uitzicht vanuit de hotelkamer op de rivier the Clyde.
Hotel matig, diner matig, ontbijt was goed, personeel vriendelijk. Wat heel prettig was, wat we vervolgens op alle hotelkamers kregen was de waterkoker met zakjes nescafé en thee.
Het kraanwater was niet te drinken. Het stonk naar chloor.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten